Njihalo se žito u polju
kao zbratimljeni zbor derviša
koji peva strašne ilahije
posvećene Bogu.
Kome?
Kiši?
kome bilo!
Piši!
Zapisujem u moj tefter plave boje
da su vojvođanska sela
zrela
da im sa čardaka pevaju rode
i da se ne boje velikog potopa,
vode,
iako je tu nekada bilo more
zapisujem u svoj mavi* tefter,
tefter plave boje
dok more derviša leluja
zbratimila ih kiša
pa pevaju pesme dodole
da kiša stane
ili to žito piša?
Ko ih šiša!
U tefter zapisujem da
u vojvođanskim selima
rode pohađaju
igrališta.
*Mavi – „plava, plavo, plavi“ u prevodu sa turskog jezika.
Srđan Sekulić
O autoru:
Srđan Sekulić (Priština, 1993) piše poeziju i prozu. Njegove kratke priče i pjesme objavljivane su u časopisima, na web portalima i u književnim zbornicima. Prevođen je na mađarski, persijski (farsi), albanski, makedonski i engleski jezik. Jedan je od dobitnika nagrade Mak Dizdar za 2018. godinu. Bavi se prevođenjem poezije i proze sa makedonskog i bugarskog jezika. Trenutno živi i stvara u Novom Sadu.
