Nalazi se u Norveškoj i čuveno je kao jedina luka za koju se zna da je u nju uplovio ukleti brod Letećeg Holanđanina, Lutajućeg Jevrejina okeana.
Pošto je pokušao da oplovi Rt dobre nade u pomamnoj oluji, Holanđanin, kapetan ovoga broda, zakleo se da će ostvariti svoj cilj, makar morao da plovi zauvijek. Zbog toga je osuđen da plovi do Sudnjeg dana, a dozvoljeno mu je da se zaustavi samo jednom u sedam godina da bi mogao da pronađe ženu koja će ga voljeti do smrti. Ta dama je bila Senta, ćerka jednog norveškog pomorskog kapetana. U trenutku kada Holanđanin isplovljava iz luke, ubijeđen da ga je Senta prevarila, ona se penje na liticu, vikne da mu je vjerna do smrti i baca se u more. Talasi u tom trenutku progutaju ukleti brod a na nebu se pojavljuju zagrljene duše Sente i iskupljenog Holanđanina.
Izvor
Opera Holanđanin Lutalica (Der fliegende Holländer) njemačkog kompozitora Riharda Vagnera. Opera je zasnovana na legendi o Letećem Holanđaninu, moreplovcu koji je proklet da luta morem do Sudnjeg dana. Vagner u svojoj autobiografiji Moj život, objavljenoj 1870, tvrdi da je inspiraciju za operu dobio tokom olujne plovidbe od Rige (odakle je bježao zbog dugova) do Londona. Glavna tema opere je iskupljenje kroz ljubav, motiv koji se provlači kroz gotovo sva Vagnerova djela. Opera Holanđanin lutalica premijerno je izvedena 2. Januara 1843. u Drezdenu, pod dirigentskom palicom samog Vagnera.