(Knjiga dana Narodne biblioteke Srbije)
Izdavač:
Institut za književnost i umetnost
Beograd , 2015.
Sažetak:
Poznavanje bogate, heterogene i često teško dostupne građe, teorije književnosti, istorije i književnoistorijskih proučavanja ispoljilo se i u novoj monografiji Branka Zlatkovića, Male priče o Vuku Karadžiću (od 1787. do 1824). Zlatković je iz osobenog ugla osvetlio dinamične odnose između usmene i pisane reči, ispitujući i dalje anegdotu i srodne forme u sadejstvu svih elemenata tradicijske kulture, nacionalne i evropske istorije i istorije srpske književnosti. Među našim folkloristima Branko Zlatković je svakako najbolji poznavalac ove kompleksne problematike, što potvrđuju njegova dosadašnja proučavanja anegdotske građe, tematski grupisane oko važnih istorijskih prekretnica, ali i oko sudbina znamenitih srpskih književnika i naučnika (D. Obradović, S. Milutinović Sarajlija, P. II Petrović Njegoš, N. Tesla, I. Andrić, B. Ćopić).
Iz Recenzije prof. dr Snežane Samardžije
Blagodareći odličnom poznavanju relevatne istorijske i književne građe, temeljnom poznavanju stručne literature, pažljivom, analitičkom iščitavanju, autor je umeo da i između redova prepozna sadržaj koji je proistekao iz suvremene anegdote, iz šaljive ili poučne priče, iz uzgrednog zapisa. Pristupivši analizi građe na moderan način, dr Branko Zlatković je načinio uzbudljivu monografiju koja bitno doprinosi spoznavanju prvih decenija nastajanja nove srpske države i učesnika tog procesa. Ova monografija jeste kapitalan, a svakako izuzetan (veoma pismen!) doprinos i istorijskoj i sociokulturološkoj nauci, kao i pedagoškoj praksi.
Iz Recenzije prof. dr Nenada Ljubinkovića
Na tragu dosadašnjih književno-istorijskih istraživanja, koja su osobito posvećena proučavanjima usmeno kazivanih sadržaja, dr Branko Zlatković sačinio je veoma interesantnu i neobičnu pripovednu biografiju Vuka Stef. Karadžića. O nacionalnom kulturnom reformatoru do sada je pisano mnogo, raznovrsno, s manje ili više uspeha. Međutim, u obimnoj bibliografiji, Zlatkovićev rukopis čini se jedinstven prema tome što se u njemu Vuk Karadžić predstavlja i sagledava u neobičnoj ulozi – u vidu književnog i istorijskog junaka, i to prevashodno onako kako je on ostao upamćen u sećanjima i uspomenama savremenika, te i u mnogim uzgrednim susretima, osvrtima i zapažanjima. U tim svedočanstvima iskrsavaju pogledi na Vukovu ličnost i njegovo delo iz neposrednijeg i intimnijeg ugla.
Iz Recenzije prof. dr Boška Suvajdžića
http://www.ikum.org.rs/lat/editions.php?id=98