Jasan Pogled
Kad je Franz Kafka, Židov njemačkog jezika iz Praga, u dobi od četrdeset jedne godine u ljetu 1924. umro od tuberkuloze, njegovo djelo bilo je poznato samo malom krugu pisaca i još manjem krugu čitatelja. Otada mu je slava polagano ali postojano rasla; dvadesetih godina bio je već jedan od najvažnijih autora […]
Kad Hrist siđe u podzemni svijet, pravednici Starog zavjeta Avelj, Enoh i Noj nemahu povjerenja u njegovo poučavanje i ne odzvaše se njegovom pozivu. Pomisliše da je on izaslanik Iskušavatelja od čijih zamki su strahovali. Samo Kain i oni njegovog kova pristadoše uz njegovo učenje, ili se samo tako […]
Mi smo se suviše sretali na raskršćima neznanim Mada smo različitim putevima koračali Tinjalo nebo večernje u šiprazima zvezdanim I uvek oblaci ždralova sa prolećem se vraćali. Mi smo se suviše sretali a reći rekli nismo I u leta kovrdžava sa preplanulim licima Pod kapom zelenih dudova za časak zastali […]
Treći dio: Engleska revolucija (3) III Patriotizam nema ništa zajedničko s konzervativizmom. Zapravo, on je u suprotnosti s konzervativizmom jer predstavlja privrženost nečem što je u neprekidnom mijenjanju, a još se uvijek osjeća mistično istim. Patriotizam je most između prošlosti i budućnosti. Ni jedan pravi revolucionar nikada nije […]
Na stanici Nikolajevske železnice srela se dva prijatelja: jedan debeo, drugi mršav. Debeli tek što beše ručao u staničnom restoranu, i njegove masne usne rumenele su se kao zrele višnje. Mirisao je na heres i flerdoranž. A mršavi tek što beše izašao iz vagona — sav pretrpan koferima, zavežljajima […]
Procjena vlastitih vrijednosti u prostoru i u vremenu treba da postane glavnim motivom enciklopedijskih razmatranja. Paralela između Laže i Paralaže 1834. i Revizora 1836. Njegoševa koncepcija pjesnički odražava u Gorskom vijencu čisto sedamnaesto stoljeće: da su te pjesničke parole mogle da se jave snagom žive pjesničke riječi, dokaz je onog […]
Kod Hiperborejaca I Rimske noći i dani (2) Stanujem sad na uglu, kod tvrđave Castel Sant Angelo i moji su prozori samo tri prozora, od prozora, gde stanuje talijanski pesnik, futurist, Marinetti. Mi se znamo ali ne trpimo. Odlazim i dalje, svaki dan u slastičaru „Babing- ton“, a […]
Piše: Vida Ognjenović Sredinom sedamdesetih, negde krajem juna, u neko tromo nedeljno popodne, sedeli smo Kiš, Mirko Kovač i ja u mom tadašnjem iznajmljenom stanu, u Takovskoj ulici. Bio je vreo dan, ono kad grad omlitavi i zamre kao kakav dezerterski poligon a potpareni asfalt se biba pod točkovima retkih vozila, […]
Veličina neke artističke pojave često je upravo u tome što se ona dramatski odvojila od svoje vlastite sredine, njenih moralnih i estetskih konvencija, što se sama oslobodila svojih vlastitih uzora, što je postala odmetnikom i bezbožnim negatorom svih konjunkturnih bogova i polubogova epohe. Obratno od uobičajenog pravila, veličinu jednog umjetnika […]
Bilo je to pred samu noć. U čika-Tihonovoj krčmi sedela je trupa kočijaša i bogomoljaca. U krčmu ih je saterala jesenja provala oblaka i oštar i vlažan jesenji vetar, koji je kao bič šibao po licu. Prokisli i umorni putnici sedeli su na klupama pored zidova i dremali, osluškujući […]