Tag: Ivo Andrić

Notes

Prokleta avlija

1.1. Ciklična kompozicija samog romana, 1.2. Filozofija iza uvodne slike romana, 1.3. Filozofija iza samog naziva dela  Ako slobodno možemo pretpostaviti da je ovo jedan filozofski, egzisencijalistički roman, šta bi bolje moglo simbolički prikazati težinu i potrebu za apsurdom nego jedan krug. Apsurd najveću bitku upravo sa tim krugom vodi. […]

Anatomija Fenomena

Portugal, zelena zemlja [Tema: Andrić]

(Odlomak putopisa) Buđenje na samoj portugalskoj granici. Čudno buđenje, svježinom i zelenilom, liči na jutra iz djetinjstva, kad nas je budio južni vetar i huk vode i snijega koji se topi od miline. Španija je za nama kao nešto sanjano i teško. Portugal (opet talas sjećanja odnekud iz najdaljeg djetinjstva […]

Anatomija Fenomena

Nesnimljeni Andrić [Tema: Andrić]

Piše: Srđan Vučinić O nekim sinematičkim potencijalima dela jedinog jugoslovenskog nobelovca 1. Kada govorimo o razlozima zbog kojih Andrićevo delo nije u dovoljnoj meri adaptirano za film (nijedan njegov roman do sada nije doživeo filmsku ekranizaciju), ili o motivima zbog kojih je ono adaptirano nedovoljno dobro, uz najčešće robovanje reditelja […]

Anatomija Fenomena

Aska i vuk [Tema: Andrić]

Ovo se desilo u ovčijem svetu na Strmim Livadama. Kad je Aja, krupna ovca teškog runa i okruglih očiju, ojagnjila svoje prvo jagnje, ono je izgledalo kao i sva ostala novorođenčadi šaka vlažne vune koja počinje da kmeči. Bilo je žensko. I bilo je siroče, jer je Aja upravo tih […]

Anatomija Fenomena

Životopis (1) – Nesretan kao svi artisti. Ambiciozan. Osetijiv. Ukratko: ima budućnost [Tema: Andrić]

Piše: Radovan Popović   Za pisanje ovog životopisa koristio sam periodičnu štampu, zatim časopise i listove u kojima je Andrić sarađivao. Takođe sam koristio: Ivo Andrić — bibliografija dela, prevoda i literature, Srpska akademija nauka i umetnosti, Biblioteka, Beograd, 1974. godine; Vjekoslav Lise, „Ivo Andrić, bio-bibliografska kronologija”, Život, 10/1974; Miroslav […]

Anatomija Fenomena

Staze [Tema: Andrić]

Na početku svih staza i puteva, u osnovi same misli o njima, stoji oštro i neizbrisivo urezana staza kojom sam prvi put slobodno prohodao. To je bilo u Višegradu, na tvrdim, nepravilnim, kao izglodanim putevima, gde je sve suvo i čemerno, bez lepote, bez radosti, bez nade na radost, bez […]