Što mi umi­je­mo da uži­va­mo, što mi umi­je­mo da se ra­du­je­mo, što smo mi ne­ka­ko neo­pi­si­vo sreć­ni, pro­sto ne mo­že­te da vje­ru­je­te, jer je to pro­sto neo­pi­si­vo, pro­sto za ne­vje­ro­va­nje! I sa­mo se bo­ji­mo da se ovo ne pre­ki­ne, i sa­mo se na­da­mo da je ovo ne­pre­kid­no, da je ovo […]