Vi­so­ki su, ni­je da ni­je­su. A i osmje­hu­ju se po­ne­kad. Da se na­je­žiš. I ima­ju onaj ne­do­ku­či­vi, ne­sa­zna­tlji­vi, neo­do­lji­vi po­gled. Da te spo­pad­nu žmar­ci. Po­gled vla­sto­dr­žač­ke mo­ći. To je to, valj­da. Mo­gu sa­mo da pret­po­sta­vim. Mi­slim, ni­ka­da ni­je­sam bio na vla­sti, osim dva man­da­ta ko­je sam pro­veo na mje­stu pred­sjed­ni­ka […]