Gdje duh je neustrašiv, a čelo uspravno;
Gdje slobodno je znanje;
Gdje svijet ne lome skučeni zidovi kućni;
Gdje riječi izviru iz srca istine;
Gdje neumorna težnja pruža ruke prema savršenstvu;
Gdje se bistra struja razuma ne gubi u pustoj pješčari mrtvih običaja;
Gdje ti vodiš duh prema sve široj misli i djelu;
U tom nebu slobode, Oče moj, probudi moju zemlju.
Rabindranat Tagore
(Rabindranath Thakkur 1861 – 1941)
Prevod: Vesna Krmpotić
Where The Mind Is Without Fear
Where the mind is without fear and the head is held high
Where knowledge is free
Where the world has not been broken up into fragments
By narrow domestic walls
Where words come out from the depth of truth
Where tireless striving stretches its arms towards perfection
Where the clear stream of reason has not lost its way
Into the dreary desert sand of dead habit
Where the mind is led forward by thee
Into ever-widening thought and action
Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.
Rođen je u Kalkuti; otac mu je bio vođa jedne verske sekte koje je težila reformi i pročišćenju hinduizma. Odgojen je u najboljim tradicijama stare indijske kulture, i čitavo njegovo delo sačuvani je odraz visokog umetničkog genija indijskog čoveka. Pisao je na bengalskom jeziku. Poznate drame su mu “Čitra”, “Kralj”, “Prolećni krug”, “Pošta” i “Žrtva”; od romana treba istaći “Brodolom”, 1901. I “Dom i svet”, 1916. Ipak, svetsku slavu stekao je kao pesnik, i pritom ne malu ulogu odigrala je činjenica što je sam prevodio svoja dela na engleski, a sa engleskog su prvođena na sve značajnije svetske jezike. Kod nas je prevođen još pre prvog svetskog rata u Sisku, Osijeku i Zagrebu. Najznačajnije zbirke pesama ovog pesnika su: “Večernje pesme”, “Jutarnje pesme”, “Boje i pesme”, “Zlatna barka”, “Labud”, “Gradinar” i “Žrtvene pesme” odnosno u original “Gitanđali”, objavljene 1910, da bi pesniku tri godine kasnije donele Nobelovu nagradu za književnost. Rabindranat Tagore je svakako najveći azijski pesnik XX veka.
