Ne­pri­ja­telj nam je po­tre­ban ka­ko bi­smo na­ro­du pru­ži­li na­du. Ne­ko je re­kao da je ro­do­lju­blje po­sljed­nje uto­či­šte svih hu­lja: ko ne­ma vla­sti­tih mo­ral­nih na­če­la če­sto sta­je pod ne­ku za­sta­vu, a ko­pi­lad se uvi­jek po­zi­va na či­sto­tu svo­je ra­se. Na­ci­o­nal­ni iden­ti­tet je po­sljed­nji ime­tak raz­ba­šti­nje­nih. A osje­ćaj iden­ti­te­ta za­sni­va se na […]

Kao pr­vo, po­li­ti­ča­ra bi tre­ba­lo da od­li­ku­je pot­pu­na če­sti­tost (pra­ved­nost). Po­sje­du­ju­ći nju, on je imun na opa­snost od ko­rup­ci­je i ne­po­ti­zma kao pri­vi­le­go­va­nja ro­đa­ka i lič­nih (par­tij­skih) pri­ja­te­lja. Ka­ko bi po­li­ti­čar bio do­bar, vr­le pri­ro­de, on mo­ra po­sje­do­va­ti sen­zi­bil­nost za in­te­res svo­jih gra­đa­na i za ne­vo­lje ko­je po­ga­đa­ju na­rod, po­ve­za­no […]