Kora
Grad je imao samo jednu kuću
kuća je imala samo jednu sobu
soba je imala samo jedan zid
časovnik je imao samo jedan jezik
a za to vreme deca su rasla
i postavljala jedno pitanje
dok su se prelepi starci u čudu
smanjivali smanjivali uz osmeh
Berač
Ujesen je ubirao pojedine plodove
a potom se mirno popeo na drvo i legao
čekajući da se osuši
i padne zajedno sa mrtvim plodovima
Poreklo senki
Na snežnom polju sreo sam jednog čoveka
gledao me je samo tren
potom je pobegao preko polja
umesto njegove senke jurila je uplašena senka jelena
Đelu Naum
Sa rumunskog Petru Krdu
Boja sna
Rad, Beograd, 2000.
Đelu Naum je bio istaknuti rumunski pesnik, dramatičar, romanopisac, pisac za decu i prevodilac. Pamti se kao osnivač rumunske nadrealističke grupe. Umjetnica Lyggia Naum, njegova supruga, bila je inspiracija i glavna junakinja njegovog romana iz 1985. godine, Zenobia.
Rođen u Bukureštu, bio je sin pesnika Andreia Nauma (koji je bio mobilisan u Prvom svetskom ratu i poginuo u bici kod Mărăşeştija) i njegove supruge Marije Naum, rođene Rosa Gluck. Godine 1933. započeo je studije filozofije na Univerzitetu u Bukureštu. Godine 1938. otišao je u Francusku, gde je nastavio studije na Univerzitetu u Parizu. Doktorirao je s tezom o skolastičkom filozofu Pjeru Abelardu.
Godine 1936. (godine kada je objavio svoju prvu knjigu), Naum je upoznao Viktora Braunera, koji je postao njegov blizak prijatelj i kasnije ga uveo u krug nadrealista Andréa Bretona u Parizu.
Godine 1941. pomogao je u osnivanju bukureštanske grupe nadrealista (u kojoj su takođe bili Gherasim Luca, Paul Păun, Dolfi Trost i Virgil Teodorescu). Naum je bio mobilisan u Rumunsku vojsku tokom Drugog svetskog rata i služio na Istočnom frontu nakon invazije na Sovjetski Savez. Obeležen ratnim iskustvom, otpustili su ga 1944. godine nakon što je oboleo.
U decembru 1947. grupa nadrealista podlegla je posledicama posleratne sovjetske okupacije i uspešnog preuzimanja vlasti od strane komunističkog režima u Rumuniji. Pošto je socijalistički realizam postao zvanična kulturna politika, mogao je objavljivati samo knjige za decu (među kojima su dva izdanja Apolodora bila višestruko reizdavana). Iako je objavio nekoliko knjiga u duhu socijalističkog realizma, od kojih se kasnije distancirao, nikada nije prestao da piše nadrealističke pesme, poput pesme Heraklit iz 1958. godine (sastavljene iz više delova, objavljene 1968. u zbirci Athanor) ili ezoteričnog rukopisa Put zmije, napisanog 1948–1949. i objavljenog posthumno 2002. godine.
Između 1950. i 1953. predavao je filozofiju na Agronomskom institutu u Bukureštu, dok je istovremeno radio i kao prevodilac. Prevodio je dela Samjuela Beketa, Didroa, Aleksandra Dime starijeg, Igoa, Kafke, Nervala, Prevera, Stendala i Verna.
Književnu karijeru nastavio je 1968. godine, u periodu relativne kulturne liberalizacije pod režimom Nikole Čaušeskua.
Nakon Rumunske revolucije 1989. godine putovao je u inostranstvo i održavao javna čitanja u Francuskoj, Nemačkoj, Švajcarskoj i Holandiji. Godine 1995. Nemačka služba za akademsku razmenu imenovala ga je za istraživača na Univerzitetu u Berlinu. Naum je veći deo svojih poslednjih godina proveo u svojoj kući za odmor u Comani.
