Povodom obeležavanja sto pedesete godišnjice rođenja Georga Zimela (1858–2008), jednog od najuticajnijih klasičnih sociologa, bez čijih ideja savremena sociologija ne bi imala svoj današnji identitet, u ovoj prigodnoj zbirci tekstova predstavljamo samo mali deo onih ključnih Zimelovih raznorodnih tema koje promišljaju često kontroverznu, složenu i metodološki neuhvatljivu društvenu stvarnost. Kako Zimelova glavna dela još uvek nisu dostupna na našem jeziku, namera priređivača je bila da se u dva bloka, prvom, koji se odnosi na Zimelov život i shvatanje sociologije, i drugom, u kome su izloženi originalni tekstovi, predstavi, kako onaj Zimel reprezentativnih socioloških ideja, tako i onaj nama manje poznati Zimel zaokupljen naizgled nesociološkim pojavama. U tom je smislu tematska raznovrsnost ovde sabranih Zimelovih tekstova povod da se sociologija još jednom pozove na svoju refleksivnost i vrati izvorima koji je utemeljuju i kao nauku, ali i kao imaginaciju. Jer, upravo nas je Zimel među prvima poučio da se društveni svet mnogo više mora sociološki maštati u svojoj raznovrsnosti nego proceduralno svoditi na jednoobraznosti. Priređivač se zahvaljuje svim prevodiocima i saradnicima koji su nesebično i naporno radili na stvaranju ove knjige.
Georg Zimel (1858 – 1918) bio je nemački filozof i jedan od prvih nemačkih sociologa. Jedan je od najvažnijih klasičnih teoretičara društva uopšte, a posebno je uticao na razvoje rane američke sociološke tradicije. Poznat je po svom netipičnom stilu, a interesovao se za mnoge i različite segmente društva.
Rođen je u Berlinu kao najmlađi od sedmoro djece, u porodici s kompleksnom konfesionalnom pozadinom. Naime, i majka i otac su isprva bili jevreji, ali otac kasnije prelazi na katoličanstvo, a majka na luteranstvo. Zbog svojih jevrejskih korena, te “izraelitske” fizionomije kasnije ima problema zbog sve izraženijeg antisemitističkog okruženja.
Studirao je različite predmeta na univerzitetu u Berlinu, da bi 1881 postigao doktorat iz filozofije. Tamo se zadržava na položaju neplaćenog nastavnika, zavisnom od studentskih uplata, ali zbog odličnih predavalačkih sposobnosti dobro prolazi i privlači velik broj studenata. Zbog vrhunskih predavanja na koja dolaze ne samo studenti i koja postaju javni događaji, Zimel širi svoj akademski uticaj u Njemačkoj, a 1900 dobiva i službeno priznanje dobivši naslovno zvanje na berlinskom univerzitetu. Ipak pravi akademski položaj stiče tek 1914 na manje važnom univerzitetu u Strasburu. Odvojen od svoje publike, berlinskih intelektualaca i studenata koji su ga simpatisali, oseća se otuđeno, izolovano i depresivno. Iste godine počinje i Prvi svetski rat, studenti odlaze na ratišta, učionice se preuređuju u bolnice, a Zimel ostaje marginalan lik na akademskoj sceni, te se može reći da nikada nije imao normalnu akademsku karijeru, jer je malo pre završetka rata preminio od raka jetre.
Usprkos tome, njegov uticaj na razvoj sociologije je ogroman, a najvidljiviji je u razvoju rane američke sociološke misli, naročito u čikaškoj školi gde je isprva bio najprevođeniji i citiraniji nemački sociolog (dok su Marx i Weber još dugo godina ostali po strani).
