Rađanje riječi
Rađanje riječi
Čvor na čvoru.
Na kamenu kamen.
Kamena šuma smrzlina.
Čvor u čvoru.
Nad kamenom kamen,
oba smo od kamena.
Dimi noć.
Riječ se od tmine udvaja.
Modar ugljen utrobu joj gori.
O ti što postojiš jer ne postojiš,
nebo ljuljaš,
zemlju okrećeš.
O ti što postojiš jer ne postojiš,
ječi zemlja pod kamenim pločicama.
Ide ošamućena od umiranja svojih
riječ što lomi sve sljepoočnice.
Čvor na čvoru.
Na kamenu kamen.
Raku svoju s ukletošću kopam.
Otvori me
prokletijo,
ti tvrđavo kamena,
da izgorim u ugljen riječi,
da se istopim.
iz zbirke “Dugo dolaženje ognja”, Beograd, Rad (Reč i misao), 1977.
Preveo Sreten Perović
Aco Šopov (makedonski: Aco Šopov ; Štip, 20. decembar 1923 – Skopje, 20. april 1982) je bio makedonski pesnik, pisac, kulturni radnik i borac Narodnooslobodilačke vojske u II svetskom ratu.
Od 1972. do 1976. je služio kao ambasador SFRJ u Senegalu.
Biografija
Aco Šopov je rođen 1923. godine u Štipu. Još kao gimnazijalac postao je član SKOJ-a 1940.
1943. postao je borac u Trećoj makedonskoj udarnoj brigadi. Njegova najpoznatija pesma napisana za vreme rata, “Oči”, posvećena je njegovoj paloj saborkinji Veri Jocić (1923 – 1944). Takođe je napisao pesmu “Ko čelik sme nie” koja je postala neformalna himna njegove brigade.[1]
Aco Šopov je jedan od osnivača moderne makedonske književnosti. Njegva prva zbirka poezije, Pesni (1944) prva je kniga obvjavljena na makedonskom u slobodnoj Makedoniji.
Period SFRJ
Nakon rata završio je studije filozofije u Skoplju. Bio je u više navrata predsednik Društva pisaca Makedonije, i njegov član od osnutka 1947, prvi predsednik međunarodnog festivala Struške večeri poezije, predsednik Saveza književnih prevodilaca Jugoslavije (1960-1963) i predsednik Saveza književnika Jugoslavije (1968-1970). Bio je član Makedonske akademije nauka i umetnosti (MANU) od njenog osnivanja 1967, dopisni član SANU od 1968, te član makedonskog PEN centra.
Aco Šopov je bio urednik više časopisa, uključujući i satirični list “Osten”, kao i dugogodišnji direktor izdavačke kuće “Makedonska Kniga”. Bio je ambasador SFRJ u Senegalu od 1971. do 1975, a svoju karijeru završio je 1978., zbog bolesti, kao predsednik Republičke komisije za kulturne odnose s inostranstvom.
Nagrade i priznanja
Dobitnik je Nagrade AVNOJ-a (1970), i književnih nagrada „Kočo Racin“ (1956. i 1970), „11. oktomvri“ (1960. i 1981), „Zmajeve dečje igre“ (1967) i „Braća Miladinovi“ (1976).
U njegovu čast, Društvo pisaca Makedonije svake godine dodeljuje od 1999. Nagradu „Aco Šopov“ za najbolju zbirku poezije od prošle godine.
Pingback: OČI – Aco Šopov – ANTIFAŠISTIČKI FRONT BALKAN