Divljenja vrijedna porodična palata na jalovom komadu zemljišta, između mora i baruština na rubu Linkolnšera, u Engleskoj. To je, u stvari, dvorcu nalik opatija u veoma slikovitom stanju poluraspadanja, sa šancem koji je okružuje sa svih strana izuzev sa južne.
Košmarna opatija je dom Kristofera Glourija, plemića. Njene interesantne arhitektonske karakteristike uključuju i kule: jugozapadnu kulu, razrušenu i punu sova; jugoistočnu kulu, koju koristi g.Glourijev sin, autor rasprave pod nazivom Filozofski gas: ili projekat za opšte prosvetljenje ljudskog uma, od koje je prodato samo sedam primeraka; i severozapadnu kulu, u kojoj se nalaze stambene prostorije g. Glourija, koje gledaju na šanac i na baruštine. Prostorije za poslugu su u severoistočnoj kuli.
Terasa, na jugoistočnom uglu opatije izbija na dugačku ravnu obalu i pruža pogled na more i nenarušenu monotoniju baruština i vetrenjača. Ova terasa poznata je kao „vrt“, ali jedino što tu raste je bršljan i vodozemno bilje. Glavni deo ovog zdanja podeljen je na svečane dvorane, prostrane trpezarije i mnogobrojne spavaće sobe. G. Glourijev sin podigao je jedan prolaz iz svoje kule do malog niza skrivenih odaja. Put koji vodi do ove opatije veštački je uzdignut iznad nivoa baruština. Košmarna opatija udaljena je deset milja od sela Klejdajk.
Kristofer Glouri, autor jednog komentara na Eklezijastiku koji nepobitno pokazuje da je sve taština, opisao je svoju kuću kao prostranu štenaru, u kojoj svi vode pasji život. Među interesantnim predmetima koje je on sakupio i koji mogu da se vide u Košmarnoj opatiji, nalazi se i posuda za punč napravljena od lobanje jednog od predaka, nekog kišnog dana u napadu taedium vitae. Posluga u ovoj kući je takođe vredna pomena, jer se biraju isključivo oni s turobnim licem ili zastrašujućim imenom: Gavran batler, Čavka upravitelj kuče, Skelet sobar (prema g. Glouriju, ovo ime izvedeno je iz francuskog, a njegovo pravo ime bilo je Skvelet), Pijuk i Grob, konjušari. Jedan nesuđeni lakej po imenu Kopko Mrtvoglavac otpušten je zbog veselog izraza lica, ali tek pošto je zaveo sve služavke, ostavljajući za sobom koloniju malih Mrtvoglavaca u opatiji.
Košmarnu opatiju često posećuje duh crne melanholije, i posetioci se upozoravaju da on na kraju počinje da deluje i na goste.
Izvor: Tomas Lav Pikok, Košmarna opatija, London, 1818.
