Jednoga jutra naiđe u moj cvetnjak jedno slepo devojče i ponudi mi u lotosovom listu cvetnu ogrlicu.
Obesih je oko vrata, i suze mi pođoše na oči.
Poljubih devojče i rekoh: – Slepa si kao i ovo cveće.
Ne znaš ni sama kako je lep tvoj poklon.
Rabindranat Tagore
Prevod: David Pijade
Tagore je rođen u Kalkuti; otac mu je bio vođa jedne verske sekte koje je težila reformi i pročišćenju hinduizma. Odgojen je u najboljim tradicijama stare indijske kulture, i čitavo njegovo delo sačuvani je odraz visokog umetničkog genija indijskog čoveka. Pisao je na bengalskom jeziku. Poznate drame su mu “Čitra”, “Kralj”, “Prolećni krug”, “Pošta” i “Žrtva”; od romana treba istaći “Brodolom”, 1901. I “Dom i svet”, 1916. Ipak, svetsku slavu stekao je kao pesnik, i pritom ne malu ulogu odigrala je činjenica što je sam prevodio svoja dela na engleski, a sa engleskog su prvođena na sve značajnije svetske jezike. Kod nas je prevođen još pre prvog svetskog rata u Sisku, Osijeku i Zagrebu. Najznačajnije zbirke pesama ovog pesnika su: “Večernje pesme”, “Jutarnje pesme”, “Boje i pesme”, “Zlatna barka”, “Labud”, “Gradinar” i “Žrtvene pesme” odnosno u original “Gitanđali”, objavljene 1910, da bi pesniku tri godine kasnije donele Nobelovu nagradu za književnost. Rabindranat Tagore je svakako najveći azijski pesnik XX veka.
