Ljuto pred turskom najezdom, dve vojvode,
dva kneza, Miloje Petrović Trnavac
i Petar Dobrnjac, zapeniše, uskipeše,
zakrviše se – ko? – Petar i Miloje,
– oko čega? – oko toga ko će ispred koga!
Krv se sa kneževa raširi u narod
i, dublje nego mačem iz oblaka,
rascepi se, raskoli srpska zemlja
– na šta? – na petrovce i na milojevce!
I makar milojevci, kao i petrovci,
ginuli od istog koca i konopca,
i makar ih, kao i petrovce,
Turci istim gvožđem okivali,
oni će s Turcima protiv petrovaca
pre no s petrovcima protivu Turaka!
I kad, izgubljeni u neznanoj zemlji,
od iste gladi ginu, u istoj zimi,
niti bi petrovac čanak od milojevca,
Nit bi milojevac kapu od petrovca!
Ljubomir Simović
