Sve je manje toga prokletoga soja.
Gotovo, pa ih nema.
Čovjekoliki im ukidaju zanat u ime čovječnosti.
Dželata nema, čovječnosti nema.
U vrijeme dželata, dželati su manje vladali svijetom nego u ova nedželatna vremena.
Ukletstvo aporije.
Dok dobri stari dželati cvile ispod gomile, novi dželati koji nijesu dželati, penju se na presto.
Novi dželati ukidaju stare dželate, a dželatluka nikad više.
Žao mi starih dželata.
Kakvi god da su bili, bili su bolji od novih.
Zaziralo se od ruke starog dželata.
Ruka starog dželata bijaše ručerda smrti.
Ljube ruku novim dželatima.
Ruka novih dželata je anđeo uništenja.
*******
Pauk.
Domili pokatkad.
Čagrlja dugo kašičicom.
Manje popije, više prospe.
Gleda nas u birtijskom polumraku utuljenim očima.
Kao ribetina iz mutne vode.
–Ništa vi ne znate—provreči, teško ustaje, pridržimo mu vrata.
Usekne se u kariranu maramicu, propište mu suze.
–To su bila vremena—prokmeči i odbaulja.
Ostavi za sobom strašnu tugu…
Boris Jovanović
Iz knjige Bog u birtiji
Izdavač – Zenit Novi Sad
