Prorok
(Un Prophete)
2009
Režija: Jacques Audiard
Scenario: Jacques Audiard, Thomas Bidegain, Abdel Raouf Dafri, Nicolas Peufaillit
Uloge: Tahar Rahim, Niels Arestrup, Adel Bencherif, Reda Kateb
Trajanje: 154 minuta
Zemlja: Francuska, Italija
Jezik: francuski, arapski, korzikanski
Festivali: Kan, Toronto, London, Istanbul
Nagrade: Gran Pri u Kanu, Cezar za najbolji francuski film, BAFTA za najbolji film na stranom jeziku
Naslovni junak ‘Proroka’ je 19-godišnji Malik El Djebena (fantastični debitant Tahar Rahim) koji upravo započinje služiti šestogodišnju kaznu u francuskom zatvoru Brécourt. Premda je cijeli život proboravio po popravnim domovima, ovo mu je prvi boravak u ‘pravom’ zatvoru pa nastoji ostati po strani, izvan dvije vladajuće struje – korzikanske i muslimanske mafije, nadajući se da će što prije izaći. S druge strane, napolju ga ne čeka bolji život – nepismen je, bez perspektive i nema nikog ko bi mu pomogao da se snađe. Nakon što ga sadistički šef korzikanske mafije César Luciani regrutuje u svoju bandu, ostali Korzikanci počnu na mladića gledati kao na ‘prljavog Arapa’, a muslimani u njemu vide izdajicu. S vremenom, Malik se počinje sve bolje snalaziti u zatvorskom sistemu, a i život s druge strane ograde počinje da dobija novu perspektivu.
Ovo je brutalna i briljantno režirana zatvorska drama ‘Prorok’, ‘pravi umjetnički film s mišićima’ (Guardian) i ‘klasična priča o odrastanju prerušenu u realistično ruho’ (Hollywood Reporter). Osim recentne nominacije za stranog Oscara i iznenađujuće visokog plasmana na svjetskim box office listama, zadnji film tihog francuskog majstora Jacquesa Audiarda (‘Čitaj mi s usana’, ‘Otkucaj kojeg je moje srce preskočilo’) dosad je osvojio tridesetak važnih svjetskih nagrada – devet Cesara 2010. (za najbolji film, režiju, montažu, scenarij, fotografiju, produkcijski dizajn, glavnog i sporednog glumca te najboljeg debitanta), nagradu BAFTA-e za najbolji film na stranom jeziku, Grand Prix Cannesa i mnoge druge.
Trejler
O reditelju:
Rođen 1952. godine, Žak Odijar je početkom 80-ih uspješno počeo da se bavi pisanjem scenarija, a kao režiser je debitovao 1994. godine roud-muvijem “Regarde les hommes tomber”, koji je osvojio Cezara za najbolji prvi film, kao i nagradu “Žorž Sadul”. Snimio je i nekoliko video ostvarenja, među kojima je i “Comme elle vient” za grupu Noar Dezir gdje su svi glumci gluvonijemi i tumače stihove pjesme jezikom znakova. Početak je (sekvenca sa titlovima) izazvao manji skandal, jer su prikazane tri žene koje raspravljaju o politici i dolaze do zaključka da je “bolje biti gluv no to slušati”. Odijar je trijumfovao na dodjeli Cezara i filmom “De battre mon coeur s’est arrêté” (1996), koji je pobijedio u osam kategorija, između ostalog I za najbolji film i režiju. Odijar je i 2006. godine trijumfovao na dodjeli Cezara, dramom “The Beat My Heart Skipped” o mladiću koji bira između delikvencije i muzike, koja je pobijedila u osam kategorija, uključujući onu za najbolji film i režiju.
