Art

Plesačica

Tatjani Butovoj

U prugastim noćima oceđenim u pepeljari,
Zbacivši dodir postelje sa tela tihog znoja i grudi
U mirisima narandže
Korača zorama gradovima bolom

Molom kao nekada Dalmati na Pelješcu
Ispire usta jorgovanom i miriše kao zvezda –
Kao beskonačna iskra Samarije plesališta Crnkinja postojbi hana i lepre
Lepet njenih krila

U ćupovima od korala
Tirkiznog cveća obojenih očima mlade nage žene
Njena jevrejska koža i magija ćesara –
Plesališta iza kojih izviru jutra

Vatren vonj njene kože, njen miris tela nalik na luku
Obojenost njenih usana
Njena stopala u pesku –
tišine kuća Stona

Kaplje kao bura kap njenog “ja”
Kao vetar koji kruži oko sebe
Kao bokor ostavljen na promenadi
Okreće se u nadolasku plime

Viknuvši jedo “Oh”
Njiše kukovima prosipa urne
Naokolo deca razmiču prste sa lica
Zelen miris ružinog bršljana trag kože na zglobovima
Tih bol tik iznad prepona

U noćima oceđenim u pepeljari
Zbacivši dodir postelje sa tela tihog znoja i grudi
U mirisima narandže
Korača zorama gradovima bolom

Dušan Mijušković

Ostavite komentar:

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.