Vizantinci
Priredio
Guljelmo Kavalo
Clio, 2006.
Impresija
Kapitalno djelo u službi restauracije epohe.
Istoriografski pristup ponekad je obremenjen zamarajućim činjenicama koje sporadično dominiraju nad literarnom opservacijom i poetskim nadahnućem koje donosi miomir okrepljenja.
Čitalac ponekad traži odmor uz vinske pjesmice.
Ipak, ovo djelo je blagorodni dar koji otškrinjuje zlatne kapije veličanstvene riznice vizantijskog nasljeđa.
Može se čitati na konju, u vinogradima, u porti, među njenim nogama…
Citati
–Rat je slikar smrti, rekao je jedan vizantijski vojskovođa da bi na drugom mjestu vojnike oslovio kao ljude koji se neprekidno uvežbavaju u umiranju.
–Danas je nebo drugačije, današnji dan nije kao svi drugi, danas mlada gospoda jašu u boj.
–Koliko je samo onih koji su mu dovedeni kao deca i koji su postali ljudi ne mlečnom nego čvrstom hranom učenja.
–Grci, profesori, neposredno ili posredno preko svojih učenika, pomagali su da se uobliči zajednička evropska kultura.
–Dvojak odnos prema ženama u Vizantiji najbolje simbolizuje antiteza između Eve, uzročnice praroditeljskog greha, i deve Marije, čiste i neporočne mati Božije.
–Žitije pripoveda o vinogradaru Nikoli koji se zaljubio u jednu monahinju iz manastira čiji je vinograd negovao.
–Neobičan slučaj Vlahinja koje su se prerušavale u muškarce i napasale ovce na gori Atos što je izazvalo veliku sablazan, posebno kad se saznalo da su raznosile sir i mleko po manastirima.
–Uradićete više za svoj grad ako gradske funkcije poverite onima koji ih nisu tražili
–Korisno je iskazivati bojazan. Napredovao je oprezno, spuštenog pogleda.
–Vrhunac, sunce i vrh vizantijskog političkog sveta je car.
–Starina uzora garantovala je priznatost svetosti.
