Alfred Bernar Nobel je za sobom ostavio testament sledeće sadržine:
“Sve što preostaje od vlasništva i što se može realizovati treba da bude raspodijeljeno na sledeći način:
Kapital koji će izvršioci testamenta uložiti u pouzdan eobveznice poslužiće da se stvori fond iz koga će se svake godine kamate dijeliti onima koji su u protekloj godini učinili najveće usluge čovječanstvu. Pri tom se ne smije poklanjati nikakva pažnja nacionalnosti kandidata, već nagradu treba da dobije onaj koji je najzaslužniji, bio on Skandinavac ili ne.
Kamate valja razdijeliti u pet jednakih djelova koji će biti doznačeni na sledeći način: jedan dio daće se onome koji je postigao najveće otkriće na polju fizike.; jedan onome koji je izvršio najveće hemijsko otkriće, odnosno usavršavanje; jedan dio onome koji je postigao najznačajnije otrkiće na području fiziologije i medicine; jedan dio onome čija su dostignuća na području književnosti bila najizvrsnija u idealnom smislu; i jedan dio onome koji je najviše učinio u pogledu bratimljenja naroda i ukidanja ili smanjenja oružanih snaga, kao i doprinosu razvitku mirovnih kongresa.
Nagradu za fiziku i hemiju dodjeljivaće Švedska akademija nauka; nagradu za dostignuća iz fiziologije i medicine Karolinski institut u Stokholmu; one za istaknute domete na polju književnosti Švedska akademija za književnost; nagrade za mir dodjeljivaće odbor od pet članova koje će birati norveški parlament.
Kao izvršitelje ovih svojih ostavinskih odredbi imenujem gospodina Rudolfa Lilekvista, Malmskila dadakan 31, Stokholm, i Ragmasa Salhmana koji stanuju u Boforsu, Varmland, i gospodina Bengafors, kraj Udavele. Ova je oporuka od sada pa nadalje jedini važeći dokument i poništava sve moje prethodne oporučene odredbe pod pretpostavkom da se neka od njih pojavi posle moje smrti.
Konačno izjavljujem da su moja izričita želja i volja da se posle moje smrti otvore moje žile kucavice, a kad to bude učinjeno i merodavni ljekar ustanovi nesumnjive znake da se život ugasio, da moje tijelo bude spaljeno u takozvanoj krematorijumskoj peći.
Datum: Pariz, 27. novembra 1895.
Potpis: Alfred Bernar Nobel
